De eerste dagen...

...staan vooral in het teken van de campus en omgeving verkennen en jezelf verwennen met manicure, pedicure, shoppen en Starbuckskoffie...al moet ik opletten dat het laatste geen gewoonte gaat worden, aangezien je zo snel went aan Chinese prijzen dat de Starbucks plotseling een dure aangelegenheid wordt;) Ondertussen heb ik een van de duurdere fietsen aangeschaft, nog helemaal ingepakt in plastic (ongeveer 34 euro), in de hoop dat deze niet gelijk uit elkaar valt als ik er de straat mee uit rijd, en met twee sterke sloten, want Beijing is wat dat betreft net Amsterdam, je fiets is zo weg....
Tijdens de Olympische Spelen worden de pingpong wedstrijden hier op de campus van de universiteit gehouden. Speciaal hiervoor wordt er een nieuwe sporthal gebouwd, en dat niet alleen, men ziet ook in dat je in Shaoyuan (de dorm) eigenlijk geen buitenlandse gasten kan ontvangen, dus speciaal voor deze gelegenheid worden er ook gelijk nieuwe moderne (en schone) dorms gebouwd en gaat Shaoyuan hoogstwaarschijnlijk tegen de vlakte.
Verder zijn zondag de eerste activiteiten begonnen: het registreren op de universiteit en de campustour. Het registreren is een zeer bureaucratische aangelegenheid: admission letters, medische verklaringen, verzekeringspapieren, paspoort, pasfotos, Chinese naam etc, werkelijk alles hebben ze nodig. Gelukkig is alles goedgekeurd, want een medestudent uit Oekraine moest alle medische tests overnieuw doen... Bij de office waar normaal gesproken collegegeld moet worden betaald stond me een aangename verrassing te wachten: een heel pakket Chinees geld, mijn eerste beurstoelage! Ik heb me ook gelijk ingeschreven voor het tutorprogramma. Een Chinese student maakt je dan met andere internationale studenten de eerste maanden wegwijs op de universiteit en in Beijing. De universiteit organiseert verder de komende week een ware Ikea shopping tour en een uitstapje naar Tiananmen en de Verboden Stad. Ook al heb ik dat ondertussen al meerdere keren bezocht, het blijft indrukwekkend, en bovendien een mooie gelegenheid om wat medestudenten te ontmoeten.
Na de registratie kon de campustour beginnen, maar niet zonder een warm welkom van de president van Peking University. Voor ik het wist werd ik samen met nog wat Nederlanders naar voren geduwd om de president een hand te geven, omringd door de nodige cameramannen en fotografen, de eerste fotosessie;) De campustour heeft ervoor gezorgd dat ik zowaar niet meer verdwaal op de campus, wat toch wel erg handig is:)
Vandaag kregen we van de universiteit de immigration information en een aantal hoofdpunten uit de Chinese wet, oftewel: drugs, prostitutie en demonstraties zijn verboden en mocht ik een hond willen dan moet ik deze registreren en veel extra geld neerleggen, hele nuttige info;) Puppies zijn hier trouwens gewoon op straat te koop in een kartonnen doos...
Ik moet zeggen dat ik na een paar dagen redelijk gewend ben aan de hitte (het is hier een graad of 30), de drukte, de smog (hoe zien mijn longen eruit over een jaar) en het aangestaard en nagewezen worden. En ja, zelfs de ranzigheid begint te wennen... Ik schrok me alleen wel dood toen er midden in de winkelstraat een enorme krekel/sprinkhaanachtig beest van zo'n 10 cm aan kwam vliegen en op mijn schouder ging zitten...en door mijn harde gil liet ik weer alle Chinezen om me heen schrikken, ghehehe, tja, kan gebeuren he;)