Eindelijk is het zover!

Na de grote teleurstelling in januari kan ik het bijna niet geloven, 15 juni was het tijd mijn ouders van het vliegveld te halen!! Verbazingwekkend wakker en uitgerust stappen ze het vliegtuig uit, dus na even de koffers in het hotel te hebben achtergelaten gaan we gelijk op stap in Beijing. De eerste bestemming is het Zomerpaleis. Het toeristenseizoen is duidelijk begonnen, te merken aan de tourgroepen met allemaal dezelfde kleur pet op. Snel ontlopen we de toeristenmassa en klimmen de Longevity hill op, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over het park en Kunming Lake.
Na het dinner in een Chinees restaurant (waar mijn ouders gelijk het hoge vetgehalte van het Chinees eten opvalt) laat ik de campus van Peking University zien. Ze blijven maar vragen of we nog steeds over de campus lopen, verbaasd over het enorme terrein. Ze waren onder de indruk van het vele groen en het prachtige meer op de campus, lucky me dat ik daar een jaar van heb mogen genieten!
De volgende dag staan de Temple of Heaven, Het Plein van de Hemelse Vrede en de Verboden Stad op het programma, bezienswaardigheden die indrukwekkend blijven. We werpen nog even een blik op het Grand Theatre, oftwel, een groot modern glazen ei in de buurt van het Plein van de Hemelse Vrede.
Bij een bezoek aan Beijing kan een tripje naar de Muur uiteraard niet ontbreken. Na een bustocht van ruim een paar uur komen we aan bij Mutianyu, een iets minder toeristisch deel van de Muur. Over steile trappen lopen we in de hitte van de dag omhoog, om te genieten van een prachtig uitzicht over de Muur die wegslingerd in de verte.
Binnen drie dagen heb ik geprobeerd zoveel mogelijk van Beijing te laten zien...nu is het tijd verder te reizen naar het zuiden van China, Yunnan. Al vroeg in de ochtend vliegen we naar Kunming. 's Middags bezoeken we de Bamboo Temple, werkelijk een prachtige tempel net buiten de stad. Door de rust en stilte komen mijn ouders weer even bij van de vroege vliegreis. Vanuit het Daguan park nemen we een bootje over het Dian Lake, een enorm (en enorm vervuild helaas) meer bij Kunming.
De reden Kunming te bezoeken is uiteindelijk het beroemde Stenen Woud, ruim twee uur met de bus vanaf Kunming. De "directe" bus stopt tot onze grote frustratie echter bij elke fabriek, tempel en markt, waardoor het een eindeloze rit wordt. De enorme rotsen en pieken (soms wel 30 meter hoog) van het Stenen Woud maken gelukkig veel goed!
Vanuit Kunming reizen we verder per bus naar Dali, een stad die met name bevolkt wordt door de Naxi, een van de vele minderheden in China. De bergachtige omgeving en het uitgestrekte meer doen schilderachtig aan. Het oude stadsgedeelte is soms wel erg toeristisch, maar als je de massa ontloopt kan je genieten van mooie plekken.
Aangetrokken door de bergen besluiten we de kabelbaan omhoog te nemen naar een Taoïstische tempel op ruim 2500 meter hoogte. De kabelbaan is echter midden op de dag enige uren buiten werking, dus besluiten we maar omhoog te lopen. Over steile weggetjes komen we uiteindelijk bezweet boven aan. Het uitzicht is werkelijk prachtig, je kijkt over de hele stad en het meer uit. Boven lopen we verder naar een waterval en komen we even bij in een tentje waar ze heerlijke pannekoeken verkopen. De terugweg is een en al trap naar beneden, lekker snel.
Verder maken we in Dali een tour rond het Erhai Lake (ruim 100 km!). Onderweg stoppen we bij een plaatselijke kleurrijke markt, waar een man met een enorme slang anti-gif aan het verkopen is en dat demonstreert... Ook nemen we een kijkje in een batikfabriek waar ze helaas onder zware omstandigheden aan het werk zijn. Later varen we nog naar een klein eilandje met een mooie Guanyin tempel. Onderweg vanuit de auto is de plaatselijke armoede soms schrijnend om te zien... Desalniettemin was het een prachtige tocht, met werkelijk schitterende uitzichten over het meer en de dorpjes.
Vanuit Dali reizen we weer per bus verder naar Lijiang, waar we de beroemde Black Dragon Pool bezoeken, een park met uitzicht op Snow mountain. Helaas konden we door de regen de dagen erna weinig doen, bergen en gorges zijn dan simpelweg te glad en te gevaarlijk, dus besluiten we gelijk door te reizen naar Zhongdian oftwel Shangri-La! Dat dit besluit zo goed zou uitpakken hadden we toen niet kunnen bedenken... volgende keer weer meer over onze reis!